Shaman of Fire - FF by Kitty ^^"

Kitty

No cóż, nie wiem, czy mogło być lepiej, jak nie wiem, co Ci nie pasowało xP
Po feriach mnie w żaden sposób nie zmusisz, bo w dni szkolne nie będzie mnie wogóle na kompie (a jak będę to nie na gg)

Daryśka

Fajne ^^
Tylko tak trochę cię nie rozumiem...ja w dni szkolne do kompa dorywałam się za wszelką cenę, a jak mi się teraz ferie zaczęły, to jakoś tak jakbym rzadziej na kompie była ^^
ale wracając do FF...*zastanawia się co napisać* hmmm...nie przychodzi mi do głowy w tej chwili nic oprócz powtórzenia, że fajne ^^

Kitty

Ja mam szlaban na kompa i dlatego wchodzić nie będę mogła...

Fly

Jak ostatnio go mialas to bylas czesciej niż ja na kompie =='''
A co do ficka... Daj szybko kolejne czesci ^^'

Kaede

Jak ja mam szlaban na kompa to i tak wchodze^^ Ehhhh....buda niedlugo.....;______;

Kitty

1. Tata się porządnie wkurzył.
2. Tata zabierze mi modem albo wrzuci hasło na kompa.
3. Będę siedzieć tylko w weekendy.

Kitty

Dzisiaj krótko [S: Mogę się założyć, że jednak długo] Akine mnie zbije, bo mam film obejrzeć xP [S: No cóż =="]. *obejrzała kawałek filmu* ale on jest bardzo fajny. ^^
Tak właściwie to którą miałam część dodać? [S: 18 idioto! -.-] No tak ^^ [S: Ja cię nie znam] Bywa ^^
Co by powiedzieć o tej części...? Faust się pojawia *^^* no i Hao, wredny i perfidny. xP
Sprostowanie do imion, bo nie każdy oglądał japońską wersję, Manta to Morty.

Part 18

- Co to było Kitty? Kto śpiewał? - zapytał Yoh, kiedy szamanka wróciła do reszty.
- Szczerze? To tylko moją rodzinę stać na coś takiego - odpowiedziała - chyba będziemy musieli tu nocować.
Mówiła tonem, który zabraniał o cokolwiek pytać. Usiadła na wystającej skale i założyła nogę na nogę.
- Mam nadzieję, że nie spotka nas więcej niespodzianek - odparł Ryu, przeciągając się.
- A ja czuję, że tych niespodzianek będzie coraz więcej. Patrz. - Akera wskazała na zbliżające się postacie. Wszyscy z zainteresowaniem próbowali zobaczyć, kto idzie, jednak było zbyt ciemno, by dojrzeć.
- Ren! - Usłyszeli w końcu krzyk jakiejś dziewczyny, a Ren walnął się w czoło. Krzycząca dziewczyna machała do nich. Chłopak odmachał niepewnie.
- Anna! Miło cię znów widzieć - powiedział z uśmiechem Yoh w stronę blondynki, a ona kiwnęła głową.
- Zaczynamy trening - oznajmiła, a on zaliczył glebę.
- Tak od razu?
Kitty wbrew sobie roześmiała się i podeszła do wysokiego mężczyzny.
- Cześć Faust, znowu się widzimy. - Uśmiechnęła się do niego, a on odwzajemnił uśmiech.
- Faust?! - Yoh otworzył szeroko oczy, patrząc na niego. Kitty nie ukrywała zdziwienia.
- Skąd się znacie? - zapytała.
- Walczyłem z nim w pierwszej rundzie, tak jak z tobą - odpowiedział jej Faust.
- Jak to, włączyliście ze sobą?
Oboje kiwnęli głowami.
- Faust był bardzo miły podczas walki. Chociaż trochę szkoda, że przegrałam - powiedziała bardziej do siebie. - Tak w ogóle, to, z kim mamy do czynienia, bo pamiętam jeszcze Jun, a reszty nie bardzo.
Yoh przedstawił Annę i Tamao, która była cała czerwona, kiedy się z nim witała. Niski chłopak przedstawił się sam.
- Manta - powiedział, a Kitty wbrew woli uśmiechnęła się do niego.
- Ja jestem Akera - odezwała się dziewczyna, która wcześniej się nie odzywała. - Ten to Chocolove, a tamta dziewczyna, co lubi zwracać na siebie uwagę to Kitty.
- Wypraszam sobie! - Oburzyła się, a Akera wystawiła jej język.
Następnego dnia Anna zarządziła wielki trening dla każdego, do którego wykorzystała korale i moc medium. Kitty z jakiegoś powodu unikała kontaktu z nią. Jednak jej trening okazał się skuteczny. Fouryoku wzrosło momentalnie, no a Kitty się złamała i pogratulowała jej.
W pewnym momencie coś wybuchło.
- Co to?! - Przestraszył się Manta, a Kitty machnęła ręką, by się uspokoił.
- Hao - szepnęła bardziej do siebie i wyciągnęła miecz. - Tylko nie próbujcie się wtrącić! - zagroziła reszcie, kiedy tylko pojawił się Hao na swoim duchu.
- No, no, no... Kogo my tu mamy? Nowa broń Kitty? - Uśmiechnął się wrednie, a szamanka wywołała kontrolę ducha.
- Kitty... Nie możesz się zawahać - powiedziała Katrin, przybierając kształt wielkiego feniksa.
- Nie zawaham się! - krzyknęła, stojąc pośród ognia, koło głowy ptaka, a w ręce nadal trzymała miecz. Feniks wzbił się w powietrze i zaatakował, jednak Hao nic sobie z tego nie zrobił i bez większego problemu odbił atak i skierował go przeciw szamance. Z jakiegoś powodu nie dawała rady nawet dotknąć Hao i jego ducha, a sama przyjmowała coraz to silniejsze ataki.
- Wahasz się - powiedział drwiącym głosem Hao - przez to przegrasz.
Trey zareagował prawie natychmiast.
- Kororo! - krzyknął.
- Kitty prosiła, by się nie wtrącać.
Przed nim pojawiła się Avi, a chłopak otworzył szeroko oczy.
- Jukun tatamae - powiedziała, a wszyscy znieruchomieli. - nie będziecie przeszkadzać.
Po tych słowach znikła. Wszyscy patrzyli na walkę, obawiając się najgorszego. Kitty nie radziła sobie dobrze, wręcz przeciwnie, było źle albo i gorzej.

Daryśka

Świetne. Pisaj szybko co dalej. Podoba mi się takie wplatanie postaci z poza anime do akcji ^^

Kaede

*wyniosla mina* nom....niezle....akcja tylko ciut siada trzeba ja reanimowac

Kitty

Tylko 2 komenty? I Ja mam dać coś nowego? *łyp*
*idzie sobie*

Karina

Kitty Kitty.. bez fochów proszę Razz

Następna cześć musi być Razz

Co ja mam czytać? Razz

Kitty

To co jest? Bo ejszcze nie komentowałaś xD

Kitty

Kitty jest zła, wredna i perfidna i zupełnie zapomniała o daniu ficka ^^"
Co mogę powiedzieć o tej części? Średnia, kompletny romans [S: Może napiszesz kiedyś romans o smokach ze mną w roli głównej ^^] A fe ==" Jamesowi się to nie spodoba [S: Jak to nei? To będzie piękne *^^*] -.- Nie! Nie będzie więcej romansów! Obiecuję xD"

Part 19

Po czole dziewczyny spływały kropelki potu. Widać było, że jest zmęczona. Przygryzła wargę, patrząc na przeciwnika.
- Katrin, przygotuj się – powiedziała cicho, jakby brak siły nie pozwalał jej mówić głośniej. Feniks zbliżył się do ducha Hao, a Kitty skoczyła i znalazła się tuż przed chłopakiem, trzymając w jednej ręce miecz oraz sztylet w drugiej.
- Może i jesteś silna fizycznie – powiedział – ale psychicznie jesteś słaba i to cię zniszczy.
Na jego twarzy pojawił się drwiący uśmiech. Załapał ją za nadgarstki, a sztylet i miecz wypały jej z rąk.
- Nie umiałabyś mnie zabić – powiedział i pocałował ją namiętnie. Dziewczyna próbowała się wyrwać, jednak on mocno ją trzymał, a ona była zbyt słaba. Feniks zniknął, a chłopak puścił ją. Szamanka bezwładnie upadła na kolana. Patrzyła na ducha ognia, na którym oboje byli i oddychała ciężko.
- Zabij mnie.
- Nie.
Zniknął wraz z duchem, co sprawiło, że reszta mogła się już ruszać. Kitty zaczęła spadać z wysokości, nie miała siły, by jej duch mógł skontrolować upadek.
- Kitty! – krzyknął Trey, biegnąc w miejsce, gdzie miała uderzyć w ziemię. W ostatniej chwili ją złapał i upadł na kolana. Włosy zasłoniły dziewczynie twarz. Była nieprzytomna. – Kitty… - szepnął, odgarniając jej włosy.
Ren spojrzał na tą scenę z mieszanymi uczuciami. Poczuł ukłucie w sercu.
- Moja król… - zaczął Ryu, ale oberwał po głowie od Akery.
Trey patrzył na nieprzytomną dziewczynę, jakby to miało pomóc. Faust podszedł do nich i spojrzał chłopakowi przez ramię.
- Możesz coś zrobić? – zapytał Trey, nie podnosząc wzroku.
- Jasne – powiedział, tuż obok niego pojawił się duch. Dziewczyna miała długie blond włosy i była bardzo ładna. W ręce trzymała czarną torbę, którą podała szamanowi.
- Trzeba ją opatrzyć, bo krwawi – oznajmił, a Trey położył dziewczynę na ziemi, a Faust wyjął bandaż i zaczął tamować krew. – No i trzeba ją zabrać w bezpieczniejsze miejsce.
- Biedna dziewczyna – powiedziała Tamao, patrząc w stronę Kitty.
- Dlatego, że została zaatakowana, czy to, że jest dziewczyną Treya? – zapyta Anna, a Tamao spojrzała na nią zdziwionym wzrokiem.
- To nie jest moja dziewczyna – powiedział Trey, podnosząc poszkodowaną z ziemi.
***
- Wydawało mi się, że Kitty jest silniejsza - powiedziała Avi, a Hao pokręcił głową.
- Jest - powiedział - ale nie pokazała tego, co potrafi. Właśnie o tą barierę mi chodziło.
Avi spojrzała na niego zdziwionym wzrokiem.
"Czyli ona na serio coś do niego czuła?"
***
Cała grupa znalazła się w hotelu. Kitty została położona w pustym pokoju, by nie przeszkadzały jakiekolwiek odgłosy.
- Ty naprawdę ją kochasz - odparł Ren, gdy był sam na sam z Horo Horo, a on kiwnął głową. Oboje stali obok pokoju Kitty.
Ren spojrzał na niego surowym wzrokiem.
- Jeżeli ją zranisz, to pożałujesz.
Chłopak wszedł do pokoju na przeciwko, gdzie była reszta, a Trey patrzył bezmyślnie na zamykające się drzwi. Po chwili namysłu wszedł cicho do pokoju, gdzie była Kitty. Dziewczyna klęczała na łóżku, podpierając się rękoma. Była już przytomna, ale patrzyła w dół, jakby spała.
Chłopak podszedł do niej, a ona nie podniosła wzroku.
- Kitty...?
Dziewczyna nie odpowiedziała. Trey wyciągnął w jej stronę rękę, po czym delikatnie dotknął jej podbródka i uniósł go. Kitty patrzyła na niego. Z jej oczu zniknął dawny blask, jej twarz była bez wyrazu, jakby nie kontaktowała. Jednak ona złapała go za nadgarstek i z powrotem spojrzała na ziemię.
- Boję się - odezwała się po chwili, a po jej policzkach spłynęły łzy.
Chłopak otworzył szeroko oczy. Nie znał jej z tej strony. Zawsze była nieustępliwa, odważna, pewna siebie i uparta.
Wyciągnął drugą rękę i dotknął jej policzka, poczuł łzy na ręce. Otarł je.
- Nie płacz.
Usiadł obok niej i objął ją ramieniem. Kitty spojrzała na niego przez zaszklone oczy. Pocałował ją w czoło i przytulił do siebie.
- Nie. Ja nie mogę. - Odsunęła się od niego - nie mogę uwierzyć, że po tym wszystkim, co ci zrobiłam...

Daryśka

No fajnie ^^
Komentarz Anny zwalił mnie z nóg...

Kitty · Wysłany: Pią 16:33, 03 Mar 2006 Temat postu:

Nie no, nie załamujcie mnie ludzie, więcej już tu dawać nie będę, bo tylko jedna osoba mnie docenia. -.-
Żegnamy i witamy na [link widoczny dla zalogowanych] gdzie ejst dopiero 16 części (15 w tamtej numeracji).
Tej części nie lubię, no dobra, do połowy, ten początkowy romas mi się nie podoba, później może być. W końcu Kitty pokazuje swój prawdziwy charakterek. ^^

Part 20

Trey spojrzał spokojnie na Kitty, a ona odwróciła wzrok. Jej uczucia były zmieszane, nie wiedziała, co myśleć, a co dopiero powiedzieć.
- Ja... - zaczął niepewnie, przerywając ciszę - Wiesz, mam nadzieję, że, to się więcej nie powtórzy. Nie chce, żeby coś ci się stało...
Dopiero wtedy na niego spojrzała. W jej oczach widać było strach i wahanie.
Drzwi od pokoju lekko się uchyliły, jednak oboje to zignorowali. Kitty nadal milczała, a chłopak widocznie czekał na odpowiedź.
Ren spojrzał na nich, nie wchodząc do pokoju. Poczuł ukłucie w sercu, ale wiedział, że to nie miałoby sensu. On i Kitty to rodzina. Nie mogliby być razem. Myśląc o tym poczuł się jeszcze gorzej i bezgłośnie zamknął drzwi.
- Ja - zaczęła - ja byłam słaba... Nadal jestem... Nie dam rady.
Skuliła się, a chłopak objął ją ramieniem.
- Dasz radę - powiedział pewnie, a Kitty, wbrew sobie, wysiliła się na uśmiech i się wtuliła w niego.
***
Fioletowowłosa klasnęła głośno w dłonie, co sprawiło, że wszyscy znajdujący się w pokoju pozlatywali z łóżek.
- Pobudka!
Chłopcy zwlekli się z podłogi. Yoh przetarł oczy i spojrzał na dziewczynę.
- Kitty...?
- Tak, ja! A kogo się niby spodziewałeś? Czerwonego kapturka? - zapytała zdenerwowanym głosem. - Lenie przebrzydłe! Wstawać i to już!
Tuż obok niej stanęła blondynka w czerwonej chustce.
- Wiesz? Chyba jednak znajdziemy wspólny język - odezwała się, a Kitty gwałtownie odskoczyła i spojrzała przestraszona na Annę.
"Ona mi za bardzo Avi przypomina" - pomyślała.
- Kogo? - zapytała Anna, a Kitty zmrużyła oczy.
- Nie czytaj mi w myślach bez pozwolenia... Wstawać!
Chłopcy wykorzystali czas, kiedy dziewczyny rozmawiały i ułożyli się z powrotem spać. Kitty podeszła do łóżka Chocolove i przewróciła je, przez co chłopak znowu wylądował na ziemi.
- Ten, który ostatni będzie gotowy ma dwa razy cięższy trening. Bez taryfy ulgowej.
Mówiąc to łypnęła na Rena i Horo Horo, którzy patrzyli na nią z nadzieją.
"Ona jest tak samo straszna jak Anna" - powiedział w myślach Manta, a Anna zmierzyła go wściekłym wzrokiem i walnęła go w łeb.
Trey dopiero po tym zobaczył, że Kitty wygląda jakoś inaczej. Jej zazwyczaj rozpuszczone, fioletowe włosy były związane w wysoką kitkę, a krótsze pasemka i grzywka opadały jej na twarz. Miała na sobie ciemno fioletową bluzkę z krótkim rękawkiem oraz dużym dekoltem, pod którym była biała koszulka. Miała również na sobie czarną spódnicę do kolan, a nogi miała gołe, co u niej było rzadko spotykane.
- Kitty, nowy strój? Ładny - skomentował, mierząc ją z góry na dół wzrokiem. Zupełnie nie przypominała dziewczyny, która mu się dzień wcześniej wypłakiwała. Znów miał przed sobą twardą, upartą i... wredną szamankę, którą znał.
Kitty klasnęła ponownie.
- Komplementami się nie uratujesz. Teraz jazda.
Wyszła, razem z Anną, z pokoju i skierowały się, rozmawiając, do drugiego pokoju, gdzie była reszta dziewczyn.
- No cóż Trey, szkoda mi ciebie - powiedziała Kitty do chłopaka, który jako ostatni był gotowy. Pocałowała go w czoło.
- Dobra - wtrąciła się Anna - pięćset kółek wokół hotelu bez odpoczynku, a potem tysiąc przysiadów! Śniadanie jak skończysz.
- Biedny. - Zaśmiał się Yoh.
- Tak kochanie, a ty podzielisz jego los.
- CO?!
Kitty wzruszyła ramionami i poszła na śniadanie. Dwie godziny później wszyscy ruszyli w drogę i trafili w sam środek pustyni.
- Skąd te skały, tak nagle? - zapytał Ryu, wytężając wzrok. Przed nimi były duże skały.
- Doby.
Kitty wskazała ręką skały. Była prawie pewna, że tam właśnie jest cel ich podróży.
Po niecałej godzinie drogi byli już bardzo blisko.
- Tak właściwie Kitty… Gdzie masz dzwonek wyroczni? – zapytał Manta, a dziewczyna spojrzała na niego uważnie.
- Jaki dzwonek wyroczni?
- Co?! Nie masz dzwonka wyroczni?!
Kitty pokręciła głową, a Manta otworzył szeroko oczy.
- Ja-jak…?